بیعرضه ریش سفید

قلبم درد میکند... چشمم درد میکند... مغزم درد میکند... زبانم دستم پایم...

مسخره است (؟!)... پیر نشده ام اما برای بودنت تا توانستم ریش سفیدی کردم...

■ از زندگانی ام گله دارد جوانیم

   شرمنده جوانی از این زندگانیم/

  دارم هوای صحبت یاران رفته را

  یاری کن ای اجل که به یاران رسانیم/

پروای پنج روز جهان کی کنم که عشق

داده نوید زندگی جاودانیم/

چون یوسفم به چاه بیابان غم اسیر

وز دور مژده جرس کاروانیم/

گوش زمین به ناله من نیست آشنا

من طایر شکسته پر آسمانیم/

( یک شب کمند گیسوی ابریشمین بتاب

ای ماه اگر ز چاه به در می کشانیم/)

گیرم که آب و دانه دریغم نداشتند

چون میکنند با غم بی همزبانیم/

ای لاله بهار جوانی که شد خزان

از داغ ماتم تو بهار جوانیم/

گفتی که آتشم بنشانی ولی چه سود

برخاستی که بر سر آتش نشانیم/

در خواب زنده ام که تو میخوانیم به خویش

بیداریم مباد که دیگر نرانیم/

شمعم گریست زار به بالین که شهریار

من نیز چون تو همدم سوز نهانیم/ ♡ شهریار غزل