شطحیات یک عزیز

احمد عزیزی درگذشت... شاعری که مدتها با تحمل درد بر تخت بیمارستان بستری بود... پرکشید رهای رها... چون تخیل شاعرانه اش آزاد... کسی که مثنوی هایش ، گونه ای شطحیات گویی اش مرا در اولین بار برخورد با دیوانش به وجد آورد... سکوت میکنم و میخواهم از هر آنکه این جملات را از مقابل چشم گذرانید چه آشنا و چه ناآشنا با من و یا او، فاتحه ای نثار روح آن عزیز کند... خدایش رحمت کند...