مزیّتی انسانی

گاهی البته پررنگتر میشه مساله، که وقتی مطلبی متنی جمله‌ای چیزی از کسی میخونم، صدای صاحب حرفه میاد تو ذهنم؛ اصلن با لحن و صوت خودش میخونم؛ انگار همین کنار دستم نشسته و با دهن خودش حروف و کلمات رو ادا میکنه؛ شاید جالب باشه ولی بیشتر میتونه یه مزیت باشه، برای ندیدن‌ها فاصله‌ها و دوری‌ها و دلتنگی‌های گاه به گاه... نعمت حضور و همراهی و مصاحبت و سه‌نقطه‌های بسیار...