پت و پِهِن
همیشه فکر میکردم اینکه میگن "انگار فقط دل ما دل نیست یا نبود"، عبارت مسخره و لوسی‌ه و واقعیت نداره... اما چندوقته با خودم فکر میکنم نه چرا الکی باشه، هست دیگه... البته که این به معنی مظلوم واقع شدن نیست، ما مهجور واقع میشیم و البته که اول مقصر اصلی و موثر هم خودمونیم... و از این بدتر میدونی چیه؟ اینکه وجودت رو پهن بدونی؛ درست بخون: پ مکسور، هاء مکسور، نون ساکن... همونکه میگی به رفیقت: دیدی هیچ پخی نشدیم آخرش؟ ( به پ مضموم)... سرت سلامت، قربونت برم، وجودت طلاست به مولا.. ولی یه کمم به ما حال بده، جای دوری نمیره.. ما هواخواهتیم نوکرتیم پابه‌رکابتیم...
...
میگفت از خوبا دل میبری، به خوبا سر میزنی، با خوبا حرف میزنی؛ مگه ما بدا دل نداریم؟!.. بیچاره راست هم میگفت..
...
داداشم داشت شدید عطسه میکرد. بیچاره گرفتار حساسیت فصلی‌ه. درهمون گیر و دار انفجارات پشت سر هم و ریخت و پاش‌ها، یکیش نخش گرفت تو حالت ارتعاشات و صداهای کش‌دار عجیب و غریب قبل ترکیدن موند. پدرم همراهی کرد و صداش رو تقلید کرد. یه دفعه داداشم وایساد و از حالت عطسه خارج شد. گفت ای بابا تمرکز آدم رو میگیرید. بله! برای عطسه هم تمرکز لازمه، تو حساب بقیه کارا رو بکن...
