پرم از خستگی

مایوسم از دوست داشتن و دوست داشته شدن... و این یعنی حالم بد است، حالم بد است، بد است.... و مشتاقم به مردن.. این شما و زندگی و سرخوشی و راحتی‌ و بی‌پروایی‌تان... آخرین غزل شاعرانه‌ام سکوت است؛ خوب بشنوید از من نجوای درماندگی مرا...