آشتی تا ...
يكشنبه, ۱۴ مرداد ۱۳۹۷، ۱۱:۰۰ ب.ظ
بارها شده که خواسته‌ام قهر کنم. از ناراحتی و گرفتگی و اندوه و فسردگی و پژمردگی و رنجش و عدم فهم متقابل و تنهایی و و و... ولی نکرده‌ام، چون میدانستم این منم که برای آشتی دوباره باید قدم پیش بگذارم و دوچندان سرم را کج کنم و این منم که پشیمان میشوم از قهر و جدایی، به خاطر تمام ثانیه‌ها و لحظه‌های با هم بودن و برای هم بودن و به پای هم خندیدن و گریستن و همه گوش و دهان شدن...
(عاشقی چیست به جز شادی و مهر و غم و قهر، نه من از قهر تو غمگین نه تو از مهرم شاد؛ فاضل) (گرچه با این شیوه جای آشتی نگذاشتی، دوستت دارم به صلح و جنگ و قهر و آشتی؛ منزوی عزیز)
(عاشقی چیست به جز شادی و مهر و غم و قهر، نه من از قهر تو غمگین نه تو از مهرم شاد؛ فاضل) (گرچه با این شیوه جای آشتی نگذاشتی، دوستت دارم به صلح و جنگ و قهر و آشتی؛ منزوی عزیز)
