نامحترم

بهش میگفت انسان محترم یا محترم... انگار که انسان محترم فقط به درد قفسه‌ی کتاب میخوره.. شاید اگر نامحترم میشد، میشد به دل واردش کرد، به رویش لبخند زد و محبّتش را قدردان بود و بهش اهمیّت داد و صدایش کرد و نگاهش کرد و به حرفاش گوش داد و باهاش حرف زد و بهش دلداری داد و تحسینش کرد و به دوستی و دوست‌دانش حرمت داد و افتخار کرد؛ آن هم با یک آهنگ ریتمیک نامحترم... به یک انسان متوجّه میتوان توجّه کرد؟ متوجّهی؟!... عشق و عشقبازی حرمت دارد؟! عشق محترم است؟! عاشق محترم است؟ پس چه چیز نامحترم میشود؟!