(پیرنگِ) بیرنگ

وقتی از جانب کسی که عزیز میپنداشتی خوار میشوی، دیگر رنگ عزّت را نخواهی دید... چون هرچیز به دست صاحب آن رنگ و بو میگیرد و چیزی که بی‌رنگ و بو شود دیگر از ارزش می‌افتد و هر چه افتاد دیگر بلند نشود آنچنان که درابتدا میتوانست اوج بگیرد و اگر نتوانست اوج بگیرد در دامنه میماند و وقتی در دامنه بماند همه چیز بر او محیط میشود و وقتی همه چیز بر او سیطره یافت، احساس ضعف میکند و وقتی احساس ضعف کند طولی نمیکشد که میمیرد و او میمیرد اگر چه که نفس بکشد... بیرنگ بی‌مزه بیهدف...