عاورین!

 

 

پیر ما گفت خطا بر قلم صنع نرفت، آفرین بر نظر پاک خطاپوشش باد... دلم نمیخواهد هیچکس را ببینم، نه ببینم و نه مرتبط باشم، همین.. 

مثلا یه چیز تو مایه‌های: "جز صراحی و کتابم نبود یار و ندیم، تا حریفان دغا را به جهان کم بینم.."

ولی نه، حوصله‌ی مصاحبت با کتاب هم ندارم، صراحی هم تو دست و بالم نیست، هیچ نیست، باید رید به این نوع زندگی نه؟!...