در حوالی ما

 

 

در حوالی من عمر انسان بی‌ارزشترین چیز است حال آنکه همه‌ی ما میدانیم عمر همه‌ی آنچیزی است که ما داریم، باارزشترین چیزی که بی‌آنکه دخالتی در چگونگی و اندازه‌ی آن داشته باشیم به ما هبه شده... ما حتّی وقتی سخت مشغول کاریم فی‌الحقیقه ول معطّلیم، در یک بطالت کشیده‌ی محض.. وقتی من میگویم خسته‌ام به خاطر این شرایطی است که بر من و ما سیطره پیدا کرده است و راه رهایی از آن انگار به جانمان بسته است وگرنه چه کسی است که نداند زندگی با غم و درد آلوده و آغشته است و جان آدمی را گریزی از خطرات نیست...