پیش‌فرض / پیش‌داوری

 

 

 اندازه یک کف دست آدم دورم نیست که همانچیزی که میگویم را بشنوند و همانچیزی که منظورم است بفهمند.. یا کلا نمیبینیم یا اگر ببینیم دقّت نمیکنیم که چه میگوییم.. کلا هیچکدام‌مان دیگری را نمیفهمیم و درک نمیکنیم، _فقط اداش رو درمیاریم_ وگرنه بیحوصله‌تر از آنیم که نگاهی جدید به هیکل هم بیندازیم، ما اکثر برخوردهای تازه‌مان به صورت خودکار بر حالت پیشفرض پیشداوری قدیمی تنظیم شده است.. مشکل اینجاست.