ای بچّه

 

 

به خدا گفتم اگر این روزه‌ای که گرفتم امروز ثوابی دارد در پیشگاه تو هر چند کم، به مرتبه‌ی بلند خوبانت از تو میخواهم حالم را خوب کنی، حال خوبی که هیچوقت دگرگون نشود و تا آخر عمرم به روشنی و تلالو و رنگ‌روز اوّل بماند.. به جای ثواب یک روز روزه‌ای که گرفتم حال خوب ابدی میخواهم، چه خوش اشتها و بچه عقل :) از خدا یعنی برنمیاد؟! چرا برنمیاد، این همه آرزوی مادّی کردیم، یکبار هم آرزوی روحی و دلی، بالاخره شعورمون رسید مشکل کار شاید یه چیز دیگه است، چیز کمیه این؟! خدا بر عقل و شعورت بیفزاید ای بچّه...