دنیای کلمات
چهارشنبه, ۱ ارديبهشت ۱۴۰۰، ۰۴:۴۴ ق.ظ
گاهی با خودم میگویم خوشا آنان که در زندگی تمام هم‌شان یکچیز است، آن آهنگر، آن بزاز، آن نقّاش، آن نانوا و آن ورزشکار یک رشته‌ی خاص ورزشی ... آن راننده‌ای که تمام کاری که میکند گرفتن فرمان در دو دستش و راندن در جاده است.. سر و کلّه زدن با کلمات انسان را پیر میکند، هر دم دنیایی دیگر و غربتی نو و وحشتی جدید..
