فکر بیحاصل نکن!

 

 

گاهی به سرم میزند نباشم، اصولا هیچ نمودی نداشته باشم، این خیلی حسّ بدی دارد و به آدم میدهد، یک صدای چندشی که هم میخواهی به آن گوش دهی و هم با خودت فکر میکنی و به خودت میگویی که چه که چه شود، حاصلش چه، برای چه، بعد چه! زندگی در دومتر در متر برای وقتی است که انسان از نفس بیفتد، محصور یک چاردیواری ماندن، حال در واقعیت ظاهر و چه در ذهن یعنی چه؟! اینکه ردای اجی مجی لاترجی‌ای بپوشی که دیده نشوی و غیب شوی فکر بچه‌گانه و ساده‌انگارانه‌ای است، مشکل اینجاست که تو باید به دیدگانت یاد دهی که هر چیزی را نبینی و از خیلی چیزها بگذری و ندیده انگاری و صفح جمیل کنی، چه در رابطه با غیر و دیگری و چه در رابطه‌ی با خویش و خودی..