n+1 :: مصطفاشیسم

دروغ است این که من گفتم:
"نمیخواهم همیشه یاد من باشی"...
دروغ است این همه امّا
تو می بخشی و می دانی
همیشه دوستت دارم
تو می بخشی و می دانی
چه بی صبرانه مشتاقم
در آغوشت بگیرم یک شب زیبای مهتابی
و اشکم را
به اشک ِ گونه های خیس و تبدارت بیامیزم
تو می بخشی و می دانی
که قلب نیمه جان من
به شوق گفتن شعری برای تو
تمام عمر می سوزد
تو می بخشی و می دانی
که من در چنگ تقدیرم
و می دانی
چه زنجیر ضخیمی خورده بر پایم...
تو می بخشی و می دانی
و من
حتی اگر این اعتراف ساده را پنهان کنم از تو
خودم را تا ابد
هرگز نمی بخشم...

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.

نام *

پست الکترونيک

سایت یا وبلاگ

پیام *

شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:

یا ، یا ، ، <strike> یا <s>، ، ، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، ، ، <a href="" title="">، ، <div align="">

کد امنیتی *

ارقام فارسی و انگلیسی پذیرفته می‌شوند

نظر بصورت خصوصی ارسال شود

پست الکترونیک برای عموم قابل مشاهده باشد

مصطفاشیسم

مصطفاشیسم

اینجا یک حکومت خودکامه خودخواسته است

فرار معنا ندارد،ما محکوم به زیستنیم...

n+1

نظرات (۱)

فرار معنا ندارد،
ما محکوم به زیستنیم...