سکوت
جمعه, ۹ شهریور ۱۳۹۷، ۱۱:۰۰ ب.ظ
یکی از چیزهایی که ناراحتم میکند سکوت انسانها در موقعیت تنهایی‌شان است... مانند آنهنگام که پدربزرگم را آرام میبینم با دستانی رعش‌آلود چشمانشان را نجیبانه به جایی می‌اندوزند؛ البته که همیشه اینگونه نیستند و من حسرت میخورم بر اینکه چرا نمیتوانم آنگونه که باید و شاید از او بهره ببرم... آیا سکوت حاصل زندگی ماست؟ آیا سکوت تنها حاصل زندگی ماست؟ آیا سکوت آخرین واقعه‌ی زندگی ماست؟
