به احترام بابالنگ دراز...

... "" بابالنگ دراز عزیزم؛

  تمام دلخوشی دنیای من به این است که ندانی و دوستت بدارم؛

وقتی میفهمی و میرانی ام چیزی درون دلم فرو میریزد، چیزی شبیه غرور!...

بابالنگ دراز عزیزم لطفا گاهی خودت را به نفهمیدن بزن و بگذار دوستت بدارم، بعد از تو هیچکس الفبای روح

و خطوط قلبم را نخواهد خواند، نمیگذارم ، نمیخواهم...

بابا لنگ دراز من همین که هستی دوستت دارم، حتی سایه ات را که هرگز به آن نمیرسم...

(بابالنگ دراز ؛ جین وبستر)

فقط نوستالژی ایام خوش کودکی نیست؛ انکارناپذیر است تاثیر گذاری ناخودآگاه داستان ها قصه ها و کارتون ها و عروسک ها و ... بر روح و روان ما، نوع نگاه ما و خیلی ویژگی های شخصیتی و ...

عجیب است اما لطافت احساس شاعرانه خود را مدیون این دو تن هستم:

#جودی_ابوت

#آن_شرلی

به احترام احساس پاک کودکی... یادش بخیر