فکستنی

اولاد آدم یه اشتباه که میکنن، سریع فرصت جبران براشون پیش میاد، یجوری حال خوش جای حال بد رو میگیره... من نه، انگار چیزی عوض نمیشه، توش میمونم که میمونم... انصافا چی باید بگم تو بگو... اولاد آدم آدمن، من یه جای کارم میلنگه... اینجا هم که گند خورد رفت، خواستم حرفهای درست و حسابی‌ام رو بذارم اینجا بنویسم شده خواهر جون جونی برادر فابریکم، هرچی حرف و زر گفته و نگفته دارم میام اینجا خالی میکنم.. خوبیش اینه مطمئنم حداقل یه نفر میخونه و پیگیری میکنه و میفهمه من چی میگم؛ اونم خودمم... ولی عینهو دستمال توالت شد رفت؛ این وبلاگ فکستنی... حالا کی این مزخرفات رو میخونه و کی واویلا اگه اتفاقی که نه پیگیری میکنه، یعنی میبینه... چی بگم والا.. گوساله‌ترین آدم خودمم، کسی قربون صدقه‌ام نمیره، خودمم بلد نیستم ولی یه چندتا فحش ملس دارم راست کار خودم... هی دنیا... خدا، کی، سایه ، دیوار، در یکی فردا دیروز چیکار کنم موندم توش... چرا درست نمیشه خراب کردنیا؟ ... د آخه گوساله تو آدم نمیشی؟ مصطفا بدا بحالت دلم برات میسوزه...