این گلوله سهم من است!

میدونی؟! آدمی که لال نیست و میتونه حرف بزنه، درست مثل یک سرباز در میدان جنگه... هر کلمه یک گلوله، هر جمله یک خمپاره، هر نطفه‌ای که در ذهنت ساخته میشود یه جراحت.. تو هیچوقت نمیتونی آدم قبلی باشی؛ تو ثانیه به ثانیه تغییر میکنی و این دست تو نیست...میمیری و زنده میشی، پوست میندازی و از نو متولد میشی... تو بیش از آنکه بر دیگران تاثیر بگذاری و از دیگران اثر بپذیری، بر خودت اثر میگذاری.. هر کلمه یک انفجار است و هر انفجار هم معنادار است و هم ادامه‌دار؛ و این ادامه‌دار‌بودن خاصیت خاص کلمه است... حتی کلمات گاهی پیش از چکانده شدن آسیب میزنند و مشکل دقیقا همینجاست...