چشیدن سرخ

آی ای عین‌القضات! کاش در کنارت بودم؛ نه که ای کاش من تو بودم، کاش جای تو می‌زیستم، به جای تو میمردم...

...

(من گاهی خودم را در هیبت تو میبینم، میخوانم و مینویسم. اما میخواهم شبیه تو پرواز کنم، با دستان تو وزش باد را لمس کنم و با پوست صورتت گرمای صبحگاهی را احساس کنم.... به آغوش کشیدن دریا لذتی دیگر دارد. کاش خودم را کنار دریا می‌دیدم و دریا را کنار خودم. کاش پیش از آنکه من به سمت او بروم، او به سوی من آید. با دریا یکی شدن، شادمانه‌ترین ثانیه زندگی‌ست. دست در موهای دریا ببرم پیش آنکه زلفین او موجوار مرا برباید. مرگ دلچسبی است در چشمان دریا غرق شدن...)