شاید فرداروزی، تلفن به صدا درآید..

دوست دارم فردا یکنفر که انتظار ندارم بهم زنگ‌ بزنه؛ هرکسی هم‌میتونه باشه...

...

 میفرمایند الان وقت شعر و شاعری نیست؛ باشه، درست، اما شما میتوانی بگو برای چون منی الان وقت چه چیزی است؟ من جز انس با شعر مفر دیگری در طول شبانه‌روز از شر آلام و دردها و ترس‌ها و سیاهی شب دارم؟! این تنها دلخوشی من چیز زیادی نیست، اگر وضع را نمیتوانید برای من درست کنید بر من سختتر نکنید...