طرفه خاک

 

 

 به مو گفتی صبوری کن صبوری، صبوری طرفه خاکی بر سرم کرد... این رو که شجریان میخونه چقدر واقعیه، لامصب اصل جنسه، سوزی که داره ناله‌ای که میزنه آهی که داره وایی که داره، وای وای.. چقدر این مرد احساس صداش نابه، واقعیه...